 |
 |
|
Onze route:
27.09.02 - 30.09.02:
TatranskaLomnica
Hoge Tatra
01.10.02:
Liptovsky Mikulas
Demänovska
02.10.02 - 04.10.02:
Martin
Mala Fatra
Strecno
Terchova
05.10.02:
Zvolen
Sliac
|
|
|
| Slowakije |
|
|
|
|
|
|
Op deze pagina beschrijven we onze ervaringen in Slowakije.
Naast ons reisverslag vind je hier ook een aantal links naar informatieve sites,
variërend van algemene informatie tot de adressen van de ambassades.
Geschreven door: Dorrit
27.09.
Ondanks onze bange voorgevoelens was de grensovergang ook deze keer weer een eitje, binnen vijf minuten waren we erdoor. De mist was wat opgetrokken, zodat we een goed uitzicht over de Tatra hadden. Wat een schitterend gebied, vooral nu de bomen zulke mooie herfstkleuren hebben. Na onze ervaringen in het Poolse deel van de Tatra was ons eerste doel een goed regenpak met broek te kopen. Op een camping hebben we de rest van de avond doorgebracht de naderende zware verkoudheid op een afstand te houden.
28.09.
Het is niet gelukt, Coen is ziek. Het heeft bovendien de hele nacht geregend en rond 02:00 uur begon het dak toch heus weer te lekken. Tijd voor nieuw peurschuim op het dak. Daar hebben we dus de halve dag mee doorgebracht, de andere helft hebben we nodig gehad om hiervan bij te komen.
29.09.
Het middagje op het dak heeft Coen kennelijk goed gedaan, want hij voelt zich een stuk beter. Omdat het bovendien schitterend weer is, gaan we vandaag aan een meerdaagse trekking door de hoge Tatra beginnen. Na een lange klim door donker, bemost bos met rood-met-witte-stippen paddestoelen en heldere bosbeekjes komen we in de eerste berghut aan. Op deze hoogte is het al behoorlijk koud geweest: er ligt nog ijs op het bergmeertje voor de hut en op de bergtoppen eromheen ligt sneeuw. Binnen kunnen we een warme maaltijd krijgen en na een avondje gezellig kletsen met een jong stel uit Bayern ging het naar de slaapzaal. Een piepklein kamertje helemaal volgepropt met 8 stapelbedden, waarvan de helft gevuld was met een stel Tsjechen. Na hun eerste fles rum werden ze erg gezellig en de tweede fles ging regelmatig rond. Midden in de nacht hoorde ik een hoop geritsel en getrippel onder me en ook de anderen werden wat onrustig (muv de Tsjechen, die waren k.o.). Voor een muis was het te groot en voor een kat te luidruchtig, de meesten tipten op een rat. Brrr.
30.09.
Om 7 uur was het eindelijk licht. Alsof iedereen er met smart op had liggen wachten, sprongen we als één man op en maakten dat we uit de slaapkamer waren. Behalve de Tsjechen dan, die begonnen in bed aan hun ontbijt (brood met knoflookboter, dat wat de rat had laten liggen misschien?) en aan de derde fles rum. Wij moesten ook meedrinken, maar we hebben vriendelijk doch dringend afgeslagen. Vol goede moed de bergen ingetrokken, maar al na een uurtje werd het meer bergbeklimmen dan bergwandelen: langs een bijzonder steil stuk rotswand moest je je aan een ketting omhoog trekken. Daar waar je normaal je voeten zou neerzetten, was nu een flinke laag ijs waar je geen enkele grip op had. Het Duitse stel voor ons had hiervoor de passende uitrusting ("Steigeisen" ofwel ijzeren punten om onder je schoenen te gespen en eigen touwen e.d.) maar wij dus niet. We hebben het tot bovenaan de ketting gered, maar toen we zonder ketting over de verijsde rotswand verder moesten hebben we het lekker gelaten, doorgaan zou onverantwoord zijn. In plaats daarvan hebben we een wandeling iets lager langs de berghelling gemaakt, met schitterende uitzichten over de vallei en de andere bergen van de hoge Tatra. De wandeling eindigde bij de Lomnitzer Spitze, waar het een waar Oostenrijk was, zowel wat omgeving betreft (bergspits, berghut met bierterras en ski-liftjes) als wat de mensen betreft: het wemelde van de Duitsers en vooral Oostenrijkers. Met de gondellift weer naar het dorp in het dal en heerlijk in ons eigen bed in de camper overnacht.
01.10.
Ik begin nu ook wat te kwakkelen, dus behalve wat boodschapjes doen we niet veel bijzonders vandaag. Naar Demaenovska dolina gereden, waar we morgen de beroemde druipsteengrot gaan bekijken.
02.10.
Ik voel me nog steeds niet 100 %, maar dik aangekleed moet een grotje er nog wel inzitten. Bizarre druipsteenwatervallen, -kathedralen, -orgels en andere formaties in verschillende kleuren, meer dan een uur zijn we door de enorme grot gelopen en hebben ons geen moment verveeld. De middag hebben we in het plaatsje Martin doorgebracht met internetten en friet eten.
03.10.
Ik had me gisteren beter wat rustiger kunnen houden, want nu ben ik echt ziek. Buiten is het prachtig weer, we staan midden in de Mala Fatra, één van de mooiste wandelgebieden van Slowakije en ik ben te ziek om er wat mee te doen. We hebben ons nog naar de Tesco gesleept om wat boodschappen te doen, maar meer zat er vandaag niet in. Slowakije lijkt een stuk rijker en westelijker dan Polen: mooie nieuwe auto's op mooie nieuwe snelwegen, goed gesorteerde en nieuwe winkels, hypermarché's etc. En van de zogenaamde criminaliteit merken we niet veel: vannacht hebben we bv. met een onafgesloten deur "wild gekampeerd". Aan de andere kant zie je wel oude boertjes met vijf kilo-zakken aardappelen langs de kant van de weg sjokken of boertjes die met een trekkertje een ouderwetse handploeg voorttrekken.
04.10.
Heerlijk door het schitterende herfstbos gewandeld. Ik kan de Mala Fatra in de herfst echt aanraden, wat een prachtig gebied. Bij een heerlijke door Coen gemaakte gulash over de rest van de reis gediscussieerd en over verre oorden gedagdroomd.
05.10. - 06.10.
In twee dagen op ons gemakje naar Hongarije gereden. In de wat naargeestige plaats Zvolen zijn we nog in een achterbuurt verdwaald, waar arme zigeuners in inzamel-kleding in de vuilcontainers aan het winkelen waren. Wat een arme zielen!
Aan de grens was weer niemand in de binnenkant van de camper geinteresseerd en voor we het wisten stonden we in Hongarije.
Dorrit
|
|
|
|
|
|
|
Onze top 3: |
|
|
1. Male Fatra
2. High Tatra
3. Demaenovska
|
|
|
|
|
|
|
|
