 |
 |
|
Onze route:
21.08.02 - 23.08.02:
Suwalki
Wigry meer
24.08.02:
Mazuren
Gizycko
25.08.02:
Ketrzyn (Goerlitz)
Wolfsschanze
Swieta Lipka
26.08.02:
Reszes
LidzbarkWarminski
Frombork
27.08.02 - 29.08.02:
Hel
30.08.02 - 01.09.02:
Gdansk (Danzig)
02.09.02:
Malbork
03.09.02:
Pelplyn
04.09.02:
Chelmno
05.09.02:
Ciechocinek
06.09.02:
Torun
07.09.02:
Plock
08.09.02 - 11.09.02:
Warszawa
12.09.02:
Lowicz
13.09.02:
Czestochowa
14.09.02:
Oswiecim/Auschwitz
15.09.02:
Ojcow
16.09.02 - 20.09.02:
Krakow
21.09.02 - 22.09.02:
Pieninybergen
23.09.02 - 27.09.02:
Zakopane
Hoge Tatra
|
|
|
| Polen |
|
|
|
|
|
|
Op deze pagina beschrijven we onze ervaringen in Polen.
Naast ons reisverslag vind je hier ook een aantal links naar informatieve sites,
variërend van algemene informatie tot de adressen van de ambassades.
Geschreven door: Coen
De 22e augustus gingen we probleemloos de grens over. Geen bureaucratische grenspolitie en geen modderpoten in de auto. We zijn meteen naar het Suwalki natuurgebied gereden. Prettig is dat de mensen ons hier niet zo aanstaren en prettig dat er mensen zijn die een woordje buiten de deur spreken hoewel het noorden het armste deel van Polen is.
We zijn blij in het land van de ooievaars, de autoschadebedrijven en de Fiat Polski's te zijn.
We hebben een schattig klein campinkje gevonden waar we een paar dagen hebben doorgebracht; we hebben gekajakt over het Wigry-meer, een heerlijk rustig en niet toeristisch merengebied, we hebben de rust van het Wigry-klooster geademd en we zaten natuurlijk aan het kampvuur met Polen en Duitsers.
Na een paar dagen wilden we toch weer het contactsleuteltje omdraaien en nadat we de watertank met water uit een bron hadden gevuld en uitgezwaaid werden door onze kampvuur-vrienden, zijn we richting de Mazuren gereden.
Het noordpoolse landschap is iets bijzonders; we reden over heuvelachtige weggetjes met glooiende velden links en rechts. Oude houten boerderijen en prachtige lanen met aan weerskanten van de weg oeroude eiken. Korenvelden wisselden de borendorpjes af en kleine poolse autootjes volgeladen met alles en nog wat kwamen rustig langstuffen.
De zon is nog steeds bij ons.
Op de route naar de Mazuren wilden we de "Wolfschanze" bezoeken. Dit was in WOII het hoofdkwartier van de Nazi's en hier heeft generaal Von Stauffenberg de mislukte aanslag op Adolf Hitler gepleegd.
Het is een gigantisch komplex midden in een bos met enorme bunkers en gebouwen. Er woonden en werkten hier meer dan 2000 mensen en Hitler heeft hier zelf in totaal rond de 800 dagen gewoond in een bunker met 5! meter dikke wanden. Bij de opmars van de Russen hebben de Nazis het opgeblazen dus het was meer een soort spookstad. Je mocht niet van de paden af vanwege mijnengevaar.
Toen we aan het eind van de dag in Lipka aankwamen om de beroemde bedevaartskathedraal Swieta Lipka te bekijken, werden we verrast door een staaltje Poolse gastvrijheid. We werden door een man met zoontje naar een bewaakte parkeerplaats (lees tuin) geloodst waar we voor 1 Zloty (0,25 Euro) mochten overnachten en waar we de hoek van de tuin als toilet mochten gebruiken. Ik heb het ze maar niet aangedaan.
s'Morgens hebben we de kathedraal bezocht en genoten van een orgelconcert door het prachtige orgel uit 1721 met 4000 orgelpijpen en waar alle figuren op het orgel op een gegeven moment gingen bewegen. Geef het volk (brood en) spelen.
Hierna zijn we naar Reszes gereden, een middeleeuws stadje dat zijn oorspronkelijkheid door de jaren heen heeft bewaard. Een prachtige burcht, een vroeg-middeleeuwse kerk en authentieke middeleeuwse huisjes met bijbehorende schurftige honden. Er schijnen veel van dit soort stadjes te zijn geweest in Polen maar velen zijn in de oorlog verloren gegaan.
Vanuit Reszes zijn we naar Fromborg gereden, de geboortestad van Copernicus. Het was een vreselijk slechte weg en wij danken de heilige versterkte vering. s'Avonds zijn we in de haven van Fromborg op zoek gegaan naar een visumvrije boottour naar Kaliningrad maar helaas willen de Russen ons niet zonder visum binnenlaten. De volgende ochtend hebben we de enorme ordensburcht van Fromborg bekeken en daarna zijn we richting het noorden gereden.
We hadden onze zinnen op het schiereiland Hel gezet dat in het noorden aan de Baltische zee ligt.
Het schiereiland Hel is pas sinds een paar jaar open voor het toerisme omdat dit 1 kilometer breedde en 40 kilometer lange eiland voor militaire doeleinden werd gebruikt. De kern bestaat uit naaldbossen maar het is omgeven door prachtige witte zandstranden. Toen we onze bus in een klein prive-tuintje hadden pepropt baalde de eigenaar dat er helaas geen andere auto's meer bijpasten. Er waren veel visrestaurants en gezellige kroegjes in ons dorpje en op het strand stonden waarschuwingsborden voor de zeehonden.
De 28e augustus hebben we ons 10-jarig samenzijn gevierd met een 15 kilometer lange wandeling over het prachtige ongerepte witte zandstrand. Daarna hebben we een luxe hotel uitgezocht en heerlijk in het zwembad en in de whirpool gelegen. s'Avonds een goed visrestaurant uitgezocht en "kaubastische" haring gegeten en "Ciel de Paris" gedronken. Het meisje van het ontbijtterras herkende ons en uiteindelijk zaten we met Poolse vissers uit het dorp aan de vodka. s'Nachts met de Polen naar een nightclub en uiteindelijk dronken op het strand geeindigd.
We zijn vanuit Hel naar Gdansk gereden, een stad waar we erg veel van verwachten. De weg door het centrum was een belevenis want iedereen doet hier maar wat in het verkeer. Oude Lada's en FSO's proberen met hun weinige pk's de nog langzamere vrachtwagens in te halen en zo word een 2-baans weg vanzelf een 4-baans. Loods Dorrit heeft ons uiteindelijk naar een parkeerplaats midden in het centrum gebracht.
s'Avonds hebben we "Pierogi" gegeten, een Poolse specialiteit. Dit is een soort grote ravioli met verschillende verrassende vullingen.
We zagen de volgende dag dat we naast de Gdankser scheepswerf stonden waar Lech Walesa's vakbondspartij Solidarinosc opstanden organiseerde waardoor in 1980 de eerste niet communistische partij werd toegestaan. Dit betekende uiteindelijk in 1989 de val van het communisme in Polen.
We zijn in het centrum door de gouden poort de koningsstraat ingelopen. Gdansk is een schitterende stad die na de complete vernietiging in de oorlog in de 50-er jaren helemaal in oude stijl is herbouwd.
We hebben het Raadhuis bekeken, een museum over de roerige jaren in Gdansk bezocht en langs de oude haven geslenterd. Een overdaad aan kerken en kleine smalle straatjes ademde de sfeer van 100 jaar geleden. s'Avonds hebben we van "Gdansk by night" genoten.
De volgende dag hebben we een gildenhuis bezocht en het oude centrum bekeken; de oude molen, de herenhuizen en het Arthushuis. Bovendien hebben we heerlijke Hollandse hapjes (bitterballetjes, kroketten, friet met satésaus etc) gegeten op het terras van grandcafé Rotterdam midden in de stad. Goed te douwen zouden sommigen zeggen:o) en weer effe lekker Nederlands.
Het is vandaag de 1e september, precies 63 jaar geleden dat de Duitsers de Poolse Westerplatte aanvielen en hiermee het begin van de WOII inluidden.
We hebben dus de volgende dag om 10:00 uur de boot genomen naar de Westerplatte. We gingen door het diepste van de Gdanksker haven en langs de Solidarinosc scheepswerven en na 1 ˝ uur waren we aan de kust. Het was indrukwekkend om langs de ruines van het strijdtoneel te lopen en bij het monument stond een oud mannetje oorlogsherinneringen van vroeger op te halen.
We hebben de laatste boot terug genomen naar Gdansk en afscheid genomen van de zee. We zien mekaar pas weer in Griekenland. We voeren langs enorme schrootoverslagplaatsen en langs grote Iraanse olietankers.
Dezelfde avond zijn we naar Marienburg gereden, de hoofdstad van de vroeg-middeleeuwse Duitse orde. Hier is de grootste Duitse ordensburcht gebouwd. Op de camping ontmoetten we Wytske en Martijn die in een Volkswagen LT naar Afrika gaan rijden volgend jaar. We hopen elkaar in Turkije op te zoeken.
Na het ontbijt hebben we de Marienburg bezocht. We moesten met een rondleidingsgroep naar binnen maar toen we eenmaal binnen waren hebben we ons van de groep losgemaakt, een boekje gekocht en het kasteel op eigen houtje bekeken.
We hebben 3 ˝ uur nodig gehad voordat het boekje ons weer bij de uitgang bracht. Een enorm complex met torens, gigantische zalen en ophaalbruggen. We liepen via kleine trappetjes door verschillende delen van de burcht, deels door de oude slotgrachten. Hier hadden we de hele dag wel willen blijven.
Via Pelplin zijn we naar het middeleeuwse Chelmno gereden. We hebben het stadje bekeken, langs de stadsmuren gelopen en door een vriendelijke Pool naar het beste internetcafe geloodst.
Onderweg naar Torun wilden we langs Ciechocinek rijden omdat dit een kuuroord schijnt te zijn. We reden over de rode weg richting Torun met aan de straatkant de bospaddestoelverkopers, prostituees en kleurrijke motel-restaurants.
Aangekomen in het kuuroord hebben we in een sanatorium hotel in dode-zee-zout-bubbelbaden gelegen en met z'n tweeen in een mini turks-stoombad gezeten. Eigenlijk wilden we gewoon zwemmen. Na een koude douche en een grote frisdrank zijn we naar Torun gereden.
Op een bewaakte parkeerplaats tikte voor het eerst in weken weer eens wat regendruppels op ons dak. Hopenlijk blijft het morgen droog, want dan is Dorrit jarig.
We hebben op haar verjaardag de stad bekeken, koffie met gebak genuttigd want Polen zijn goed in het maken van gebak. s'Avonds hebben we in een authentiek pools restaurant gegeten aan lange houten tafels met bediening in klederdracht. Later op de avond een verjaardagscocktail in een dancing.
In Plock hebben we de volgende middag op een zuid-Duits (Odenwald) pleintje herrineringen opgehaald. Een keer per dag komt er hier uit de toren van het raadhuis een soort koekoeks-ridder en speelt er een soldaat bovenin de toren op een trompet.
Onder het kasteel van Plock, aan de rivier de Wisla is een amphitheater en hier was een optreden van een bekende Poolse zangeres. Hier mochten we van het Poolse temperament genieten. Het publiek klapte, hoste en zong mee. Sommige Polen sprongen door de Grieks aandoende melodieen van hun banken en konden zich niet meer inhouden. We genoten van de sfeer op deze warme nazomernacht en we hadden een mooi uitzicht van boven het podium op de lichtjes van de boten op de rivier.
De volgende ochtend zijn we richting Warschau gereden.
Om 3 uur waren we in Warschau. We vielen gelijk met onze neus in de boter want er was ook hier een festival aan de gang met live muziek. We hebben dus maar weer met onze verstopte bierblikjes (openbaar alcoholgebruik is verboden in Polen) in de zon gezeten en tot laat naar de bands geluisterd. Een eerste rondje door de stad gelopen en tot de conclusie gekomen dat ook dit weer een bijzondere stad is.
We hebben uiteindelijk 3 dagen doorgebracht in Warschau en we hebben op een overslagplaats voor nieuwe Renaults (dus bewaakt) "gewoond".
Een groot deel van deze stad is ook in WOII verwoest en in oude stijl (17e eeuws aan de hand van schilderijen) weer herbouwd. We hebben een van de weinige overgebleven straten uit het Joodse ghetto bezocht. Het ghetto werd na een opstand incl. 300.000 inwoners (30% van de stadsbevolking) met de grond gelijk gemaakt.
Onderweg naar de prachtige Saksiche tuin kwamen we langs het Kultuurpaleis, een enorm op het "empire state building" lijkend gebouw dat door de Russen is gebouwd als geschenk voor de Polen. Het is voor de Polen vooral een herrinering aan slechte tijden. Grappig detail waren de enorme Newsweek reclameborden op de gevel.
De volgende dag hebben we een stuk van de "de straat van de herrinering, het lijden en de strijd van de Joden" gelopen. We kwamen langs monumenten en langs de "Umslagplatz", de plaats waarvandaan de Joden naar het KZ Treblinka werden gestuurd.
Daarna hebben we het monument van de Warschauer opstand bekeken, ter herrinering aan de 50.000 poolse soldaten en burgers van Warschau, die gesteund door de regering in ballingschap, de strijd (gedeeltelijk door de rioleringen) met de Duitse bezetter zijn aangegaan.
We hebben de dag afgesloten met een lange wandeling langs de koningsweg, het mooiste stuk van Warschau. We liepen langs het Radziwill-paleis waar het Waschau pact werd ondertekend, langs Jugendstil gebouwen, langs de universiteit, langs de boulevard met de mooie naam "de nieuwe wereld" en zijn heerlijke flaneerterrassen. Overal zie je op de gevels van de gebouwen de sporen van het artillerievuur uit de WOII.
Uiteindelijk zijn we bij het Lazienki paleis met zijn prachtige verschillende tuinen aangekomen.
De laatste dag in Warschau zijn we vroeg opgestaan om op tijd in het Joodse museum te zijn. Dit ging voornamelijk over het Warschau ghetto, het leven daar en de opstand van de Joden. Een zwarte vlek in de geschiedenis van Polen.
Om 12:00 uur hebben we in het historisch museum een film bekeken met veel oud filmmateriaal over het oude Warschau en hebben we ons in het museum verbaasd over de gedetailleerde 17e eeuwse schilderijen waarop de herbouw van Warschau is gebaseerd.
Dezelfde dag nog naar Nieborow gereden, een 18e eeuws boskasteel met mooie tuinen. We hebben in het herfstbos gelopen en daarna zijn we naar Lowicz gereden.
Nadat we wakker werden van een diepe slaap "in het wild" merkten we dat de herfst op komst is. Het is koud, de eerste bladeren worden geel en de geur van seizoensverandering hangt in de lucht.
In het bedevaartsoord Czestochowa hebben we de "zwarte madonna" bekeken. Het heilige oord Jasna Gora was vol bedevaartsnonnen, priesters en andere gelovigen. In de ruimte van het schilderij hing de muur vol krukken en protesen van mensen die door het zien van het schilderij van hun kwalen genezen zijn.
Aan het eind van de dag naar Auschwitz gereden. We hebben overnacht op een parkeerplaats naast het concentratiekamp.
Echt lekker hebben we niet geslapen.
Na het ontbijt hebben we het kamp Auschwitz I en het vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau bezocht. Wat een vreselijk lijden.
s'Avonds zo ver mogelijk gereden om ver van Auschwitz vandaan te komen.
Om onze gedachten te bevrijden zijn we naar het natuurpark Narodowy gereden. Hier hebben we gewandeld langs Jura gesteente, door mooie groene dalen en over heuveltoppen geklommen. Het regent en de herfst hangt in de lucht.
De volgende ochtend naar Krakau gereden om mijn moeder en Martin te ontmoeten.
We hebben 5 dagen gezellig met zijn 4en op een camping gestaan, bijgekletst en Krakau bezocht.
Krakau is heelhuids door de oorlog gekomen en is een mooie stad met een interessante burcht en oude straatjes.
We hebben de zoutmijn van Wieliczka bezocht en hebben een 2,5 km lange rondleiding door de diepste gangen van de mijn gemaakt. Prachtige zoutskulpturen, onderaardse kerken met altaren en heilige figuren van zout.
Met een claustrofobisch mini mijnwerkersliftje weer naar boven.
Na het afscheid van moeder en Martin zijn we richting Zakopane aan de voet van de hoge Tarta gereden voor een paar trekkingdagen.
De eerste dag hebben we in het Pieniny natuurgebied de 3 kronen beklommen met een prachtig uitzicht over de Dunajec-vallei. Het herfstbos is prachtig van kleur en de vallei lag gedeeltelijk in een bad van mist.
Toen zijn we met de auto naar Zakopane gereden en zijn we helemaal verregend toen we het Morskie Oko bergmeer wilden bekijken. De volgende dag hebben we een mooie wandeling naar een klooster gemaakt en hebben we er een vette klimroute op onze gympen bijgenomen.
Onze laatste dag in Polen hebben we afgesloten met een prachtige wandeling in de Tatra langs kabbelende bergbeekjes, stijle rotswanden en prachtige met mos begroeide rotsen. Dit alles door een sluier van mist, echt prachtig.
Geheel in stijl hebben we de laatste avond Zurek (Poolse zure soep) en Pierogi met knoflook gegeten.
We zullen zeker naar Polen terugkeren.
Coen
|
|
|
|
|
|
|
Onze top 6: |
|
|
1. Gdansk en Hell
2. Warszawa
3. Pieniny bergen
4. Malbork
5. Wigry
6. Ojcow
|
|
|
|
|
|
|
|
