 |
 |
|
Onze route:
17.04.02:
Hojer
Hjerpsted
Ribe
Kolding
Billund
Thyregod
18.04.02:
Arhus
Hornslet
19.04.02:
Rosenholm
Ebeltoft
Auning
20.04.02:
Randers
Mariager
Hobro
Arden
21.04.02:
Rebild
22.04.02:
Skorping
Torring
23.04.02:
Stenstrup
24.04.02:
Egeskov
Herfolge
25.04.02:
Koge
Roskilde
Fredensborg
26.04.02:
Frederiksborg
Kobenhavn
27.04.02 - 30.04.02:
Kobenhavn
|
|
|
| Denemarken |
|
|
|
|
|
|
Op deze pagina beschrijven we onze ervaringen in Denemarken.
Naast ons reisverslag vind je hier een aantal links naar informatieve sites, variërend van algemene informatie tot de adressen van de ambassades.
Geschreven door: Dorrit
Het begon allemaal in Bunde, een schattig klein dorpje aan de Nederlands-Duitse grens. Hiervandaan vertrokken we op 15 april 2002 richting het eerste land op onze route: Denemarken.
De eerste nacht brachten we door in een klein dorpje namens Højer. Højer was volledig uitgestorven, dus we zijn op een pleintje voor een antieke molen gaan staan en vroeg ons bed ingedoken, beiden nog wat van slag van het afscheid nemen van thuis.
Voor het ontbijt de dag erop zijn we naar de westkust van Jutland gereden en daar
op een prachtige plek direkt aan het strand gaan staan.
Na een lange strandwandeling over een verder uitgestorven strand zijn we doorgereden naar Ribe,
een schattig middeleeuws stadje met mooie vakwerkhuizen en een enorme kathedraal.
Tegen de avond zijn we doorgereden naar Billund, waar we een kijkje in Legoland wilden nemen.
Legoland kost normaal DKK 160 (EUR 25) per persoon, maar is vanaf half zes gratis toegankelijk, omdat de attracties als achtbaan e.d. stilgelegd zijn.
Na weer een nacht vrij gekampeerd te hebben (dit is in Denemarken eigenlijk verboden,
maar we hebben gemerkt dat er in kleinere dorpjes niet echt op gelet wordt) zijn we naar Århus,
na København de grootste stad van Denemarken, gereden. Daar aangekomen zijn we eerst naar "Møsgård" gegaan, een museum over de prehistorie en de vikingtijd dat is gevestigd in een kasteel.
Bij nader beschouwing bleek "kasteel" wat overdreven, het was meer een herenhuis, maar de tuin die erbij zat was erg mooi.
Het museum was heel uitgebreid, bijzonder was een menselijk offer uit 100 voor Christus, dat in een veenput was gevonden en nog helemaal intact was!
Door de rode kleurstof in het veen was zijn huid zwart en zijn haar knalrood geworden, maar het was verder nog helemaal "heel".
Was een heel raar idee dat hij al 2100 jaar dood is…
Intussen was het al half zes en we wilden nog naar het centrum van Århus, waar we "Den gamle By" ofwel "de oude stad" wilden bekijken.
"Den gamle by" is echt iets heel bijzonders: van overal uit Denemarken hebben ze de mooiste vakwerkhuizen afgebroken,
naar Århus gereden en daar steen voor steen weer opgebouwd en opgeknapt.
Ook binnen waren de huizen authentiek ingericht, dus we hebben veel foto's gemaakt.
Iets ten noorden van Århus, in een plaatsje namens Hornslet (what's in a name!), een overnachtingsplaats naast de kerk gevonden.
De volgende morgen al om acht uur wakker gemaakt door een Deense dwaas, die - lekker zinloos - het grint van het parkeerplaatsje met een trekker aan het aanharken was. We waren dus vroeg op.
Ontbeten hebben we direkt voor kasteel Rosenholm, waar we daarna een kijkje wilden gaan nemen. Helaas was het kasteel pas vanaf mei geopend, dus hebben we er als echte Japanners een foto van genomen en zijn doorgereden naar het volgende doel: Ebeltoft.
Halverwege de rit zagen we tot onze verbazing ineens een paar hunebedden midden in het veld staan. Daar zou in Nederland onmiddelijk een hek omheen gezet worden en entree voor worden gevraagd. We hebben de camper langs de kant van de weg gezet en zijn dwars door de akker erheen geploegd. Erg groot waren ze niet, maar het blijft indrukwekkend hoe de mensen in die tijd die enorme rotsblokken zonder technische hulpmiddelen omhoog gekregen hebben!
 Ebeltoft, volgens de gids het oudste stadje van Denemarken (1301), was inderdaad een schattig dorpje vol vakwerkhuizen, een beetje zoals "Den gamle by", maar dan origineel. We hebben de auto aan de rand van het dorpje neergezet en zijn via het strand naar het haventje gelopen, waar het Jylland-fregat, "het oudste nog bestaande oorlogsschip ter wereld" uit 1860, lag. Na een uitgebreide wandeling door het stadje hebben we bij de bakker nog naar het ons aanbevolen Deense "Teebrød" gevraagd, maar daar hadden ze nog nooit van gehoord. In plaats daarvan hebben we een typisch Deense specialiteit met de misleidende naam "Wienerbrød" (Weens brood) gekregen, dat zo lekker was dat het ons eig. niet meer uitmaakte hoe het heette.
Vanuit Ebeltoft was het niet zo erg ver van de volgende stop: Mariager. Mariager is een oeroud dorpje vol mooie vakwerkhuizen dat aan het uiteinde van een fjord ligt. We hebben de middag doorgebracht in het jachthaventje, beetje wandelen langs de fjord, beetje op een bankje in de zon zitten, beetje met de fotocamera spelen en wat dingetjes uitproberen, kortom een relaxte middag.
Vervolgens zijn we richting Hobro getogen. Hier ligt een opgraving van het vikingfort "Frykat", wat volgens de reisgids "echt bijzonder" is. Omdat het intussen al half zeven is, is het eigenlijk gesloten maar je kunt zo doorwandelen en we besluiten brutaal te zijn en te gaan kijken. Het fort bestaat uit een ronde aarden wal (soort stadswal) met in het midden niet meer dan een grasveld waar vroeger de vikinghuizen gestaan moeten hebben. Je moet erg veel fantasie meebrengen om er een vikingdorp in terug te herkennen.
Even verderop was nog een nagebouwd Vikingdorp waar we ook heel brutaal gewoon naar binnen zijn gelopen. Daar hebben we snel de verschillende Vikinghuizen bekeken en zijn toen doorgereden naar het "Himmerland", een volgens de reisgids nogal onherbergzaam gebied met moerasssen en heide. We zijn tot aan Arden gereden, net onder het national park bij Rebild, maar tot nog toe hebben we niet veel verschil met de rest van Jylland gezien: een heuvelachtig landschap met veel gras- en akkerland, hier en daar een stuk bos en wat boerderijtjes. Het lijkt een beetje op het noorden van Engeland, maar onherbergzaam is niet het eerste wat in me opkomt als ik om me heenkijk....
Bij het national park of Rebild de wandelschoenen aan en met de bij de ernaast gelegen camping gehaalde kaart het park in. Over het park had de reisgids niets teveel geschreven: we hebben hele mooie heide- en boslandschappen gezien en zijn via de oorsprong van een beekje naar het "Troldeskov" ofwel trollewoud gelopen: een heel stuk bos vol bizar gevormde beuken. Schijnbaar zijn die deformaties het gevolg van de kou: dit was volgens de folder over het park de meest noordelijke plaats waar beuken te vinden waren in Europa.
We hebben tijdens de wandeling voor het eerst de GPS uitgeprobeerd: het werkt! Hartelijk dank aan iedereen die ons het GPS cadeau heeft gedaan! Onderweg zijn we rond een meertje gelopen, waarvan het water een hele bizarre dieprode tot zelfs inktzwarte kleur had. Volgens de bordjes kwam dit door de turfgrond eromheen, als ik het tenminste goed begrepen heb, mijn Deens is wat roestig ;o)
Tijdens de wandeling hebben we plannen voor de IICD-projecten gemaakt, we willen HTML, Excel en JavaScript gaan doceren, eerst maar es kijken of we op het internet lesmateriaal kunnen vinden dat we als basis kunnen gebruiken.
 's Avonds een slaapplaats gezocht en naderhand ontdekt dat we direkt naast een militaire oefening waren beland: massa's legerauto's verstopt onder een camouflagenet en blikken vol soldaten die zwaar bewapend rondrennen... een veiligere plek was in de verre omtrek niet te vinden!
De volgende ochtend heerlijk in het zonnetje op het terrasje van de bakker een stuk Deens gebak en een kopje koffie verorberd. Het was het eerste terrasje sinds Heidelberg, voor ons een hele prestatie! Hoewel het slechts een graad of 15 is en wij nog in truien en winterjassen rondlopen dragen de locals (vooral jonge meisjes) al niet meer dan een mouwloos naveltruitje! Dat die niet allemaal ziek thuis liggen...
Volgende queeste was het zoeken naar een vacuumpomp. Er zat nl. vanaf het begin van de reis al een rare, onregelmatige tik in de motor en Coen vermoedt dat het de vacuumpomp is.
In Ringe hebben we een aardige VW-monteur gevonden, die ons de tip gaf de vacuumpomp-overbrenging uit te bouwen en te testen of de motor dan nog zo oneven ratelt. Het grootste deel van de middag ging er vervolgens aan op de vacuumpompoverbrenging uit te bouwen, zonder vacuumpompaansluiting (= zonder remversterker) een proefrit te maken en de vacuumpompoverbrenging er weer in te bouwen. Maar! Het ratelen is tot nog toe (even afkloppen) niet meer teruggekomen! Nu zit alleen de regelmatige ratel bij hoge toeren er nog in.. daar moeten we in Zweden maar eens naar gaan kijken.
Min of meer gerustgesteld zijn we op weg gegaan naar het eiland Sjaelland (Zeeland), want na twee dagen geen sightseeing kregen we ontwenningsverschijnselen. Hiervoor zijn we over de ca. 20 kilometer lange en peperdure (DKK 240 = EUR 35) "Store Bælt"-brug van Nyborg (Fyn) naar Forsør (Sjælland) gereden. Een erg indrukwekkende rit.
Het hoofddoel van de volgende dag is Roskilde, tot halverwege de middeleeuwen de hoofdstad van Denemarken. Begonnen zijn we met het bezoeken van de Dom van Roskilde, een prachtige kerk waar alle praalgraven van de Deense koningen en koninginnen zijn. Omdat we die avond vis willen eten zijn we daarna op zoek naar de haven van Roskilde gegaan. Een viswinkel hadden ze er niet, maar wel een openluchtmuseum over vikingsschepen, waar ca. 20 replica's van alle mogelijke schepen (oorlogs-, handels-, vissersschepen etc.) aangemeerd lagen.
Vanuit Roskilde besloten we naar kasteel Fredensborg (het koninklijk paleis, iets ten noorden van Hillerød) te gaan en de volgende morgen verder naar Hillerød te gaan om kasteel Frederiksborg (het voormalig koninklijk paleis) te bekijken.
Fredensborg is de "summer residence" van de Deense koningin (Margarete II) en is helaas alleen in Juli toegankelijk. Het heeft echter een mooi slotpark waar je doorheen kunt wandelen, en daar doen we het voor! We hebben direkt voor het slot, net buiten de slotpoort geparkeerd en zijn eerst maar eens het slot van de buitenkant gaan bekijken. De wachten zien er net zo uit als in London, met rode pakjes, tapdansschoenen en hoge bontmutsen. En net als in Engeland vertrekken ze geen spier als je ze wat vraagt. We hebben nog overwogen als echte Amerikanen te vragen "excuse me, what does your president look like?" maar besloten maar niet zo arrogant te doen, want we wisten tot een paar dagen ervoor zelf niet eens zeker of Denemarken een koning of een koningin had.
We stonden net op het punt de slotstuin in te lopen toen er beweging in de wachten kwam en er een heel peleton militairen naar buiten gemarcheerd kwam. Precies naast ons bleven ze stilstaan en draaiden zich op bevel van hun sergeant als één man naar ons om. Even dachten we gefussilleerd te worden, dus we doken gauw weg, maar het bleek dat ze daar alleen stonden omdat de koningin net naar buiten kwam. Snel de telelens uit de tas gevist en als echte paparazzi een paar foto's geschoten: koningin op bordes, koningin in antieke Daimler.. sommige mensen hebben het maar goed! Achteraf hoorden we dat ze een date met Johannis Rau had, vermoedelijk waren hij en zijn vrouw het andere echtpaar dat we op het bordes en in de auto zagen. Ik hoop het niet, want dan moeten we ons schamen: vijf jaar in Duitsland gewoond en niet eens de president herkennen…
Nadat de koningin vertrokken was, was er weinig meer te beleven, dus zijn we lekker in de slotstuin gaan wandelen. Daarna hebben we in de camper gegeten en overlegd wat we zouden doen, direkt voor het kasteel overnachten of niet. We wagen het er maar op… wel veel politie en grote kans weggestuurd te worden, want je mag in Denemarken dus niet aan de openbare weg kamperen en zeker niet bij de konining voor de deur, maar …no risk no fun!
 De volgende ochtend wakker geworden door het ochtendappèl van de wacht: we zijn dus niet weggestuurd. We besloten dat we wel eens buren van minder allooi hebben gehad en vertrokken een beetje weemoedig op weg naar Hillerød. In het centrum van Hillerød, midden in een groot meer ligt kasteel Frederiksborg, tot halverwege de 19e eeuw het optrekje van de Deense royals. Volgens Lonely planet in "Dutch renaissance style" en inderdaad leek het wel wat op de 17e eeuwse Nederlandse kastelen, met mooie torentjes en rijk versierde gevels.
Hoewel het pas om 10:00 uur open gaat was het ruim vóór tienen al stervensdruk, dus we vreesden het ergste. Al gauw bleek echter dat het de kerkgemeente van Hillerød was, die vandaag in de slotskapel confirmatie had. Het wemelde dus van mooi aangeklede mensen en meisjes in witte jurkjes ed. Grappig detail is dat de dominee in Denemarken een heel ander gewaad heeft dan in Nederland of Duitsland: hij heeft een soort zwarte jurk aan (beetje zoals de paus, maar dan zwart) en daarboven een enorme ronde witte kraag, net als de koopmannen uit de Gouden Eeuw op de schilderijen van Rembrandt.
Binnen waren de kamers en zalen precies zo gelaten als in de 17e en 18e eeuw, zoals de enorme Ridderzaal en de woon- en slaapvertrekken van de koningen en koninginnen. Alles mooi met veel goud en zilver, een beetje zoals Versailles. Na vijf uur hadden we het echter wel helemaal gehad en zijn op weg naar ons laatste reisdoel in Denemarken: København.
We hadden met Torsten, Biljana, Signe en Peter afgesproken in het Hardrockcafé omdat dat lekker makkelijk te vinden was, maar na het eerste bier zijn we gauw doorgegaan naar een echte Deense kroeg met de naam "de muis en de olifant". Daar hadden ze in plaats van een tap een enorme kunststof olifantenkop aan de muur hangen, waar het bier uit de slurf van de olifant kwam als je een van de slagtanden naar beneden trok. Erg origineel. Het bier was wel twee keer zo duur als in Duitsland, maar omdat het erg zwaar was ("Starkøl"), waren we toch voor DM 50 helemaal lam en de volgende dag heel erg ziek…het olifantenbier bleek later ook berucht te zijn… Was wel een onwijs gezellige avond :o)
We hebben de volgende dag tot één uur geslapen, toen ben ik wakker geworden van een eigenaardig getik. Dit bleek bij nader inzien een constante stroom druppels die van het plafond naar beneden vielen: het dak lekt!!! Damn, we zijn net weg! Het probleem was dat de dakbox, die in een verdieping in de achterkant van het dak zit, met schroeven aan het dak vastgemaakt is. Hoewel Coen de rand tussen het dak en de dakbox wel met siliconenkit had afgedicht, was het water in de rand rondom de dakbox intussen door de enorme hoosbui van vanacht zo hoog komen te staan, dat de hele siliconenrand onder water stond. Op de een of andere manier had het water daardoor toch zijn weg onder de dakbox naar de schroeven gevonden, om daar door de schroefgaten naar binnen te druppelen.. Omdat het probleem voor een deel ook kwam doordat de bus met de achterwielen op de stoep stond en het water dus in de rand bleef staan en niet via de "loosgeulen" aan de achterkant eruit kon lopen, konden we het tijdelijk verhelpen door de bus om te draaien.
Daarna hebben we ons met bonkend hoofd (we hadden dus nog steeds een stevige kater) naar Torsten's huis gesleept en hebben onszelf daar met veel koffie en een hele lange douche weer een beetje tot leven gewekt. Intussen was het al half vier, de halve dag was weg en we wilden nog voor de winkels sloten (om vier uur) een oplossing voor het dak vinden. Helaas was er niets beters te vinden dan peurschuim, waarmee we de hele rand tussen het hoge gedeelte van het dak en de dakbox hebben opgevuld. Peurschuim mag echter niet in de zon komen, want dan droogt het uit, dus hebben we er voorlopig maar montagetape overheen geplakt.. we zijn wel erg ontevreden met het resultaat, maar voorlopig is het het enige wat we eraan kunnen doen.. in Zweden moeten we daar maar eens goed de tijd voor nemen.
 Intussen ging het met behulp van de nodige aspirine al weer zo goed dat we een enorme wandeling door de stad hebben gemaakt. Torsten en Biljana hebben ons alle belangrijke hot-spots van Kopenhagen laten zien, sommige hadden ze zelf ook nog niet gezien. We zijn via de kastelen en de citadel richting de haven gelopen en zijn na het zien van de little mermaid via Ny Havn, de oude haven (hoewel de letterlijke vertaling "nieuwe haven" is), weer terug naar de auto gegaan.
De volgende morgen hadden we al om half tien met Signe en Peter bij Torsten en Biljana voor het ontbijt afgesproken, ze hadden allerlei Deense bakkersspecialiteiten gehaald, echt heel lekker! Na het ontbijt zijn we direkt naar de stad gegaan, want Signe en Torsten hadden een heel programma voor ons in petto. Het eerste doel was Christianshavn, waar onder andere de "Vrijstaat Christiania" was. Tot de 70er jaren waren hier de barakken van het Deense leger, toen die verhuisden heeft er een groep mensen de lege barakken gekraakt en het gebied tot vrijstaat uitgeroepen. Sindsdien heeft de regering een paar maal geprobeerd ze eruit te zetten, maar intussen worden ze gedoogd. Bij binnenkomst loop je direkt door "Pusherstreet", waar aan elke kant marktstalletjes staan die slechts één produkt verkopen: hasj. Enorme blokken stuf liggen gewoon voor het grijpen op de toonbanken, zelfs voor Nederlandse begrippen ongewoon. Overal lopen halfstonede mensen, vooral oudere jongeren van het type Koos Koets en Robbie van de Kerkhof..
Hoe verder je van pusherstreet wegliep, hoe "normaler" het werd. Bijzonder was een huis dat om een boom heen was gebouwd, dat zag er best cool uit.
Naast Christiania ligt de "Vor Frelsers Kirke" (our saviour church), een kerk uit de 17e eeuw met een koperen torenspits van 90 meter hoogte die je kunt beklimmen. Daarvandaan heb je uitzicht over de hele stad, dus dat wilden we zien! De eerste ca. 70 meter omhoog was over redelijk normale trappen binnen in de kerk, maar vanaf daar ging het vanaf een balustrade aan de buitenkant van de toren verder! Ik had op de balustrade al hoogtevrees, maar op de steeds smaller wordende wenteltrap rondom het hoogste punt van de toren zakte de moed me echt in de schoenen. Aangezien het behoorlijk hard waaide, moest je je nog goed vasthouden, want bij elke hoek kwam de wind weer ergens anders vandaan. Helemaal bovenaan was ik wel wat duizelig, maar het uitzicht was fantastisch, en daar ging het toch maar om, nietwaar?
 Na deze enerverende ervaring zijn we in het Ny Carlsberg Glyptotek museum (veel antieke beelden en franse impressionisten) een beetje bijgekomen.
Vervolgens reden we naar het zog. "Hollands dorp", een Nederlandse nederzetting uit de 17e eeuw in de buurt van Kopenhagen. Het zag er schattig uit met een klein haventje en (volgens Signe) de enige dijk van Denemarken. Op de terugweg nog Signe's nieuwe huis bewonderd en toen met Torsten en Biljana teruggereden. Daar lekker relaxed met een (Tuborg) biertje - onze kater is intussen weggezakt - onderuitgezakt en een pizza gegeten terwijl we op de BBC "Keeping up Appearances" gekeken hebben… eerste keer sinds en laatste keer in lange tijd dat we TV kijken.
De twee dagen erna zijn we met Torsten meegegaan naar SAP Denemarken, want we willen ons dagboek op de computer zetten en aan de website werken.
Heb dus de hele dag vlijtig getypt en heb geprobeerd de hyrogliefen uit mijn geschreven dagboek te ontcijferen.
Helaas was ik vooral in het begin wat kort van stof, dus ik moest alles toch nog uit mijn geheugen opdiepen. Zie boven voor het resultaat :o)
Torsten had gezegd dat Biljana voor ons nog een afscheidsmaal in petto had, en het bleek dat ze de originele Deense "Smørrebrød" had gehaald, rijkelijk belegd brood met garnalen, een soort gebraden varkensrollade enz. enz.
Denemarken was een geweldig begin van de reis, mede dankzij onze vrienden in Kopenhagen. Bedankt!
Dorrit
|
|
|
|
|
|
|
Onze top 5: |
|
|
1. Frederiksborg
2. Rebild
3. Ebeltoft
4. Kobenhavn
5. Ribe
|
|
|
|
|
|
|
|
